انجام كاهش سريع وزن ، درست پيش از ديدارهاي ورزشي و براي رسيدن به وزن دلخواه كاري است كه هميشه در ميان كشتي گيران يا ديگر ورزشكاران رشته هاي دسته بندي وزني به چشم مي خورد .
رسيدن به وزن دلخواه يا مطلوب با محدودكردن دريافت يا كاربرد غذا و مايعات انجام مي گيرد، اين روند به تخليه ذخيره گليكوژن و تا اندازه اي پروتئين بدن مي انجامد .
ديگر كم كردن آب بدن با رفتن به سونا ، و كاربرد جامه هاي تعرق زا در زير گرمكن پنبه اي يا كتاني و نيز انجام تمرين هاي شديد در هواي گرم و يا كاربرد مسهل ها و ادرار آورنده ها انجام مي گيرد . پي آمدهاي كوتاه مدت كاربرد پاره اي از اين شيوه ها مانند
الف : كاهش قدرت ماهيچه ها ( عضلات ) و پايداري
ب : افزايش خستگي ، نگراني ، خشم و احساس گوشه گيري
پ : كاهش حجم پلاسماي خون كه سبب ناهنجاريهايي در دستگاه قلب و عروق مي گردد مانند : ( فزوني گرفتن ضربان قلب ،كاهش برون ده قلب ).
ت : كاستي گرفتن روند خون در پهنه ( ناحيه ) گلومرولي و كاهش اندازه پالايش كليوي ،تخليه گليكوژن عضله و كبد ،افزايش از دست دهي الكتروليت ها ، از سوي ديگر ، رسيدن به وزن مطلوب ،كم و بيش انجام ميگيرد و روي هم رفته با زمان ناكافي براي بازيابي مايعات و سوخت از دست رفته همراه است ، اين روش ها مي تواند پايه اي براي پيدايش نارسايي هاي خوردن مانند بي اشتهايي عصبي يا پرخوري عصبي باشد از همين رو بايسته است كه ورزشكاران ، مربيان و دست اندركاران تمرين ها و نيز سرپرستان و پزشكان مسوول تيم ها ، با راهكارها و شيوه هاي درست و مناسب كاهش وزن آشنايي بسنده و بالايي داشته باشند .
روي هم رفته سفارش مي شود كه از روشهاي كاربرد كم آبي براي كاهش وزن براي رسيدن به سروزن خودداري گردد ، زيرا در آزمايش ها ، زمينه هايي از نخستين مرگ در ميان كشتي گيران ، آن هم با كاهش وزن سريع و عمدي ديده شده است ، براي نمونه :
بين روزهاي 7 نوامبر تا 9 دسامبر 1998 سه كشت گير دانشگاهي با وضعيت جسماني هنجار ( طبيعي ) و سالم در يك برنامه كاهش وزن سريع براي شركت در ديدارهايي در ايالت گوناگون آمريكا ، هر سه جان خود را از دست دادند . پيش از وزن كشي رسمي هر سه كشتي گير ، درگير با روش وزن سريع مشابه بودند كه سبب كم آبي از راه تعريق گشته و با افزايش دماي بدن دچار شدند . كشتي گيران هر گونه دريافت و يا كاربرد غذا و آب را محدود كردند و براي دستيابي به بيشترين ميزان عرق ريزي به پوشيدن جامه ( لباس ) غيرقابل نفوذ تبخيري و تمرين هاي شديد در هواي گرم دست زدند .
د رگزارشي پيرامون مرگ يكي از كشتي گيران 69 كيلوگرمي آمده است : در 21 نوامبر اين ورزشكار 22 ساله در ايالت ويسكانسين به كاهش وزن به اندازه 8/1 كيلوگرم دست زد ، وزن پيش مسابقات وي در 6 سپتامبر 80 كيلوگرم بود و پس از 10 هفته او 5/9 كيلوگرم وزنش را از دست داد كه 60/3 كيلوگرم آن بين روزهاي 17 تا 20 نوامبر كاهش يافته بود ودر 21 نوامبر در ساعت 5:30 بامداد همانند آغاز كار ، دوباره دست به كاهش وزن زد و يك ساعت پس از آن ، وي از كمبود نفس شكايت داشت ، اما همچنان به تمرين هاي ساعت 8:30 بامداد 5/1 كيلو ديگر وزن از دست داده بود . آنگاه يك ليوان آب نوشيد و 30 دقيقه به استراحت پرداخت ، سپس دوباره تمرين هاي خود را از سرگرفت . ساعت 30/9 بامداد تمرين ها را متوقف نمود و گفت كه احساس خوبي ندارد . كاركنان درخنك كردن وي كوشيدند و لباس را از تنش درآوردند ، در ادامه او قادر به پاسخ و واكنش نبود و دچار ايست قلب – تنفسي شد كه احياي قلب – ريوي هم ديگر هيچ موفقيتي در برنداشت .
روي هم رفته شماري از مربيان وكشتي گيران بر اين باور پا مي فشارند كه بايد در يك دسته وزني پايين تر از وزن پيش از فصل مسابقه ها ، رقابت كنند تا نهايت استفاده را از رقابتهاي خود به دست آورند .
همانگونه كه آمد ، شماري از كشتي گيران براي رسيدن به وزن رقابتي به كاهش وزن سريع با كم آبي به وسيله شيوه هايي چون : تمرين هاي شديد ، محدوديت در كاربرد مايعات ، پوشيدن جامه تبخيري غيرقابل نفوذ و كاربرد محيط هاي شديدتر و كم رواج تري هم مانند كاربرد مدرها ، مواد تهوع اور ، مسهل ها و ايجاد استفراغ نيز كاربرد دارد . تركيبي از همه ي اين روش ها كم و بيش در روزهاي پيش از مسابقه انجام مي گيرد . همگي اين روش ها ، تنهايي يا به صورت تركيبي و با روندي زيانبار بركاركرد دستگاههاي قلب – عروقي ، فعاليت الكتريكي ،تنظيم دمايي ، كارهاي كليه ، تراز الكتروليكيتي ،تركيب بدن و نيرو و همچنين استقامت و پايداري عضلاني تاثيرگذار هستند .
تمرين هاي شديد و كم آبي سبب افزايش دماي بدن گرديده وبه هنگام كاربرد جامه غيرقابل نفوذ تبخيري سبب كاهش و از دست دهي گرما از راه تبخير و تهويه گشته و افزايش بيشتر بدن را در پي دارد.
گفتني است كه در هر سه زمينه مرگ كشتي گيران :
1- افزايش سديم و اوره در نمونه خون پس از مرگ يا رد مايع زجاجيه ، نشان شفافي از كم آبي مي باشد.
2- در اين روش تمريني دماي نشيمني ( مقعدي ) افزايش يافته بود .
۳- رابدوميوليزيس و ديده شدن ميوگلوبين در ادرار ، همگي روشنگر افزايش دماي بدن بود كه مي تواند به چونين مرگ هايي بيانجامد .
بايد دانست كه كاهش وزن بايد در روند سال ، آهسته و به تدريج باشد زيرا بيم از دست دادن آب و كم آبي جداً شديد است به گونه اي كه در روند پاياني به نارسايي هاي كبدي ، قلبي ، ريوي و كليوي مي انجامد از همين رو چنين روندي در گروههاي ورزشي به ويژه وزنه برداري ، كشتي ، مشت زني و ديگر رشته هايي كه بايد سر وزن قانوني باشند ، يك هشدار علمي روشن خواهد بود و همان گونه كه يادآور شديم كاهش وزن بايد در ازاي سال و هماهنگ با برنامه كاري و شرايط بدني ورزشكار انجام بگيرد.
رسيدن به وزن دلخواه يا مطلوب با محدودكردن دريافت يا كاربرد غذا و مايعات انجام مي گيرد، اين روند به تخليه ذخيره گليكوژن و تا اندازه اي پروتئين بدن مي انجامد .
ديگر كم كردن آب بدن با رفتن به سونا ، و كاربرد جامه هاي تعرق زا در زير گرمكن پنبه اي يا كتاني و نيز انجام تمرين هاي شديد در هواي گرم و يا كاربرد مسهل ها و ادرار آورنده ها انجام مي گيرد . پي آمدهاي كوتاه مدت كاربرد پاره اي از اين شيوه ها مانند
الف : كاهش قدرت ماهيچه ها ( عضلات ) و پايداري
ب : افزايش خستگي ، نگراني ، خشم و احساس گوشه گيري
پ : كاهش حجم پلاسماي خون كه سبب ناهنجاريهايي در دستگاه قلب و عروق مي گردد مانند : ( فزوني گرفتن ضربان قلب ،كاهش برون ده قلب ).
ت : كاستي گرفتن روند خون در پهنه ( ناحيه ) گلومرولي و كاهش اندازه پالايش كليوي ،تخليه گليكوژن عضله و كبد ،افزايش از دست دهي الكتروليت ها ، از سوي ديگر ، رسيدن به وزن مطلوب ،كم و بيش انجام ميگيرد و روي هم رفته با زمان ناكافي براي بازيابي مايعات و سوخت از دست رفته همراه است ، اين روش ها مي تواند پايه اي براي پيدايش نارسايي هاي خوردن مانند بي اشتهايي عصبي يا پرخوري عصبي باشد از همين رو بايسته است كه ورزشكاران ، مربيان و دست اندركاران تمرين ها و نيز سرپرستان و پزشكان مسوول تيم ها ، با راهكارها و شيوه هاي درست و مناسب كاهش وزن آشنايي بسنده و بالايي داشته باشند .
روي هم رفته سفارش مي شود كه از روشهاي كاربرد كم آبي براي كاهش وزن براي رسيدن به سروزن خودداري گردد ، زيرا در آزمايش ها ، زمينه هايي از نخستين مرگ در ميان كشتي گيران ، آن هم با كاهش وزن سريع و عمدي ديده شده است ، براي نمونه :
بين روزهاي 7 نوامبر تا 9 دسامبر 1998 سه كشت گير دانشگاهي با وضعيت جسماني هنجار ( طبيعي ) و سالم در يك برنامه كاهش وزن سريع براي شركت در ديدارهايي در ايالت گوناگون آمريكا ، هر سه جان خود را از دست دادند . پيش از وزن كشي رسمي هر سه كشتي گير ، درگير با روش وزن سريع مشابه بودند كه سبب كم آبي از راه تعريق گشته و با افزايش دماي بدن دچار شدند . كشتي گيران هر گونه دريافت و يا كاربرد غذا و آب را محدود كردند و براي دستيابي به بيشترين ميزان عرق ريزي به پوشيدن جامه ( لباس ) غيرقابل نفوذ تبخيري و تمرين هاي شديد در هواي گرم دست زدند .
د رگزارشي پيرامون مرگ يكي از كشتي گيران 69 كيلوگرمي آمده است : در 21 نوامبر اين ورزشكار 22 ساله در ايالت ويسكانسين به كاهش وزن به اندازه 8/1 كيلوگرم دست زد ، وزن پيش مسابقات وي در 6 سپتامبر 80 كيلوگرم بود و پس از 10 هفته او 5/9 كيلوگرم وزنش را از دست داد كه 60/3 كيلوگرم آن بين روزهاي 17 تا 20 نوامبر كاهش يافته بود ودر 21 نوامبر در ساعت 5:30 بامداد همانند آغاز كار ، دوباره دست به كاهش وزن زد و يك ساعت پس از آن ، وي از كمبود نفس شكايت داشت ، اما همچنان به تمرين هاي ساعت 8:30 بامداد 5/1 كيلو ديگر وزن از دست داده بود . آنگاه يك ليوان آب نوشيد و 30 دقيقه به استراحت پرداخت ، سپس دوباره تمرين هاي خود را از سرگرفت . ساعت 30/9 بامداد تمرين ها را متوقف نمود و گفت كه احساس خوبي ندارد . كاركنان درخنك كردن وي كوشيدند و لباس را از تنش درآوردند ، در ادامه او قادر به پاسخ و واكنش نبود و دچار ايست قلب – تنفسي شد كه احياي قلب – ريوي هم ديگر هيچ موفقيتي در برنداشت .
روي هم رفته شماري از مربيان وكشتي گيران بر اين باور پا مي فشارند كه بايد در يك دسته وزني پايين تر از وزن پيش از فصل مسابقه ها ، رقابت كنند تا نهايت استفاده را از رقابتهاي خود به دست آورند .
همانگونه كه آمد ، شماري از كشتي گيران براي رسيدن به وزن رقابتي به كاهش وزن سريع با كم آبي به وسيله شيوه هايي چون : تمرين هاي شديد ، محدوديت در كاربرد مايعات ، پوشيدن جامه تبخيري غيرقابل نفوذ و كاربرد محيط هاي شديدتر و كم رواج تري هم مانند كاربرد مدرها ، مواد تهوع اور ، مسهل ها و ايجاد استفراغ نيز كاربرد دارد . تركيبي از همه ي اين روش ها كم و بيش در روزهاي پيش از مسابقه انجام مي گيرد . همگي اين روش ها ، تنهايي يا به صورت تركيبي و با روندي زيانبار بركاركرد دستگاههاي قلب – عروقي ، فعاليت الكتريكي ،تنظيم دمايي ، كارهاي كليه ، تراز الكتروليكيتي ،تركيب بدن و نيرو و همچنين استقامت و پايداري عضلاني تاثيرگذار هستند .
تمرين هاي شديد و كم آبي سبب افزايش دماي بدن گرديده وبه هنگام كاربرد جامه غيرقابل نفوذ تبخيري سبب كاهش و از دست دهي گرما از راه تبخير و تهويه گشته و افزايش بيشتر بدن را در پي دارد.
گفتني است كه در هر سه زمينه مرگ كشتي گيران :
1- افزايش سديم و اوره در نمونه خون پس از مرگ يا رد مايع زجاجيه ، نشان شفافي از كم آبي مي باشد.
2- در اين روش تمريني دماي نشيمني ( مقعدي ) افزايش يافته بود .
۳- رابدوميوليزيس و ديده شدن ميوگلوبين در ادرار ، همگي روشنگر افزايش دماي بدن بود كه مي تواند به چونين مرگ هايي بيانجامد .
بايد دانست كه كاهش وزن بايد در روند سال ، آهسته و به تدريج باشد زيرا بيم از دست دادن آب و كم آبي جداً شديد است به گونه اي كه در روند پاياني به نارسايي هاي كبدي ، قلبي ، ريوي و كليوي مي انجامد از همين رو چنين روندي در گروههاي ورزشي به ويژه وزنه برداري ، كشتي ، مشت زني و ديگر رشته هايي كه بايد سر وزن قانوني باشند ، يك هشدار علمي روشن خواهد بود و همان گونه كه يادآور شديم كاهش وزن بايد در ازاي سال و هماهنگ با برنامه كاري و شرايط بدني ورزشكار انجام بگيرد.
.jpg)